هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، احساسات و حالات عاشقانه‌ی شاعر را بیان می‌کند. در آن از زیبایی معشوق، دل‌بستگی و عشق شاعر، رنج‌های عاشقانه و انتظار وصال سخن گفته شده است. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند غرور، ملالت، و ناامیدی نیز وجود دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه‌ی پیچیده و احساسات عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به تفسیر ادبی دارند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۲۸۹

ز می برآمده، آن رنگ آل تا چکند
حضور عیش و غرور جمال تا چکند

گره فگنده بر ابرو و کج نهاده کلاه
هزار عربده دارد خیال تا چکند

لبش بخنده ی جان بخش صد قیامت کرد
ملاحت خط و انگیز خال تا چکند

کند نگاه و من از پی روم رمیده ز خود
بدام میکشدم آن غزال تا چکند

خیال میوه ی وصل تو می پزد عاشق
دلی گماشته بر آن نهال تا چکند

ز چشم زخم زمان ایمنست صحبت ما
ولی نتیجه ی روز وصال تا چکند

ملالتیست عجب در دلم ز بیرحمی
بجان بیخبرم این ملال تا چکند

رقم کشد که بدستم هلاک خواهی شد
بروزگار من این نیک فال تا چکند

بهر بهانه بر اشفت مست و بیرون شد
غم فغانی آشفته حال تا چکند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.