گر تلخ شدی سوز تو از سینه کجا شد
شیرینی درد از دل بی کینه کجا شد

شب یار و سحر دشمن جان این چه وفاییست
خاصیت نقل و می دوشینه کجا شد

از لخت کباب دل ما زود شدی سیر
حق نمک صحبت دیرینه کجا شد

عاشق نشود تیره بیک آه ز مجنون
نور و خرد طبع چو آیینه کجا شد

مهر در گنجینه ی دل بود وفایت
آن مهر وفا از در گنجینه کجا شد

هر چند بود سوختنی دلق فغانی
آخر ادب خرقه ی پشمینه کجا شد