هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر درد و سوز عشق، زیبایی معشوق و تأثیرات عمیق عشق بر شاعر است. شاعر از زیبایی‌های معشوق، درد عشق و تأثیرات روحی و عاطفی آن سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیدهٔ شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۱۳

خط گرد خال آن لب میگون زیاده تر
دردم زیاد بود شد اکنون زیاده تر

حسنت زیاده باد که هر روز می کنی
خوبی زیاده شیوه ی موزون زیاده تر

کردی چنان عتاب که در سینه کار کرد
حسن عبارت از لب میگون زیاده تر

عاشق چه غم خورد که عنان را ز دست داد
سوزد دل قبیله ز مجنون زیاده تر

از مجلس تو کشته برندم که ساخت دل
شور درون خانه ز بیرون زیاده تر

ظرفم مبین حقیر که گر ساقیم تویی
خواهد شد این سفال ز جیحون زیاده تر

خیزد هزار ذره ز هر گام توسنت
هر ذره یی ز ملک فریدون زیاده تر

یک روز صرف مجلس میخواره ی منست
هستی هر حریف ز قارون زیاده تر

عمرم وبال گشت فغانی که دیده است
آب حیات را الم از خون زیاده تر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.