هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و دیوانگی عاشقانه است. شاعر خود را رند خراباتی و معشوق‌پرست معرفی می‌کند و تأکید دارد که در دایره عشق، همان است که هست. او از فنا، دیوانگی و رهایی از زنجیرها سخن می‌گوید و با غم و فتنه همراه است. همچنین، اشاره‌ای به عشق ازلی و قدیمی دارد که از روز الست آغاز شده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، همراه با اشارات به دیوانگی و فنا، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اصطلاحات و مفاهیم فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۰۹

ما رند خراباتی و معشوق پرستیم
بر ما قلمی نیست که دیوانه و مستیم

هر چند که بر ما رقم نیستی افزود
در دایره ی عشق همانیم که هستیم

باید بره سیل فنا خانه گشادن
اول چو در دیده بروی تو ببستیم

تکبیر فنا چاره ی دیوانگی ماست
شمشیر بیارید که زنجیر گسستیم

با غصه به همراهی غم دوش بدوشیم
با فتنه بهمدردی دل دست بدستیم

صد خار بلا از دل دیوانه ی ما خاست
هر روز که بی ساقی گلچهره نشستیم

امروز نشد دام ره آن طره فغانی
دیوانه ی آن سلسله از روز الستیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.