هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر عاشقانه و عرفانی است که از عناصر طبیعت مانند گل، بلبل و بستان برای بیان احساسات عمیق عاشقانه و روحانی استفاده می‌کند. شاعر از عشق، ناز و نیاز، و اشتیاق بی‌پایان سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند فداکاری، صبر و امید اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات مورد استفاده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۴۶۸
لاله عطر آمیز و گل مشکین نفس خواهد شدن
بلابلانرا دیدن بستان هوس خواهد شدن
ناز افزون کن که بی منت طفیل راه تست
آنقدر وجهی که ما را دسترس خواهد شدن
اینهمه ناز و سرافرازی که دارد نخل تو
میوه اش کی روزی دندان کس خواهد شدن
بر نمی دارم دل از لعل لبت گر خون شود
این چنین شوقی نپنداری که بس خواهد شدن
با من ناکس نشستی سوختم، این بردهد
هر کجا آتش حریف خار و خس خواهد شدن
گر چنین میخواره و اوباش خواهی زیستن
عاشقان را خانه تاراج عسس خواهد شدن
از پی آب حیات آمد فغانی سوی تو
همچنان لب تشنه آیا باز پس خواهد شدن
بلابلانرا دیدن بستان هوس خواهد شدن
ناز افزون کن که بی منت طفیل راه تست
آنقدر وجهی که ما را دسترس خواهد شدن
اینهمه ناز و سرافرازی که دارد نخل تو
میوه اش کی روزی دندان کس خواهد شدن
بر نمی دارم دل از لعل لبت گر خون شود
این چنین شوقی نپنداری که بس خواهد شدن
با من ناکس نشستی سوختم، این بردهد
هر کجا آتش حریف خار و خس خواهد شدن
گر چنین میخواره و اوباش خواهی زیستن
عاشقان را خانه تاراج عسس خواهد شدن
از پی آب حیات آمد فغانی سوی تو
همچنان لب تشنه آیا باز پس خواهد شدن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
