بیا بشیر و بکنعانیان سلام رسان
ز بزم وصل بیت الحزن پیام رسان

به آب دیده ی اختر شمار من یا رب
که آفتاب مرا بر کنار بام رسان

غریب و بی پر و بال آمدم بوادی عشق
بحق کعبه که خضری بدین مقام رسان

درین جهان دو سه روزم بحال خویش گذار
ز صد هزار یکی ای فلک بکام رسان

کریم مجلس ما سلسبیل می بخشد
قدم درون نه و خود را بیکدو جام رسان

روان روان بقدح ریز می که مخموریم
بکشت تشنه ی ما آب بی لجام رسان

چه ننگ و نام فغانی درآ به کوچه ی عشق
ز گریه سیل ببنیاد ننگ و نام رسان