هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از دردها و رنج‌های عاشقانه خود می‌گوید. او از جفاهای معشوق، شکسته‌دلی، و ناامیدی در عشق سخن می‌گوید و با تصاویری مانند شکسته‌شدن ساغر، پیمانه، و دیوار، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، او به مستی و خمار اشاره می‌کند که نمادی از سرگشتگی و آشفتگی عاطفی است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه‌ای است که ممکن است برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق، ناامیدی، و مستی نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد که معمولاً در سنین پایین‌تر به‌طور کامل درک نمی‌شود.

شمارهٔ ۵۱۴

بازم ز جفایی دل افگار شکسته
بیداد گلی در جگرم خار شکسته

آه از دل آن مست که می خورده باغیار
ساغر بسر یار وفا دار شکسته

دیگر چه ملامت بود از جنگ رقیبان
ما را که سرو دست در اینکار شکسته

رسوایی و تر دامنی از خلق چه پوشیم
پیمانه ی ما بر سر بازار شکسته

چون برگ گل و لاله روان گشت ببستان
جام طرب ما که بگلزار شکسته

در گلشن عیشم نظر انداز بعبرت
تا سوخته بینی در و دیوار شکسته

این مستی از اندازه برونست فغانی
امروز خمار تو مگر یار شکسته
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.