هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر طبیعی مانند غنچه، گل و باغ، به توصیف معشوق و جذابیت‌های او می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های معنوی و دنیوی سخن می‌گوید و عشق را به عنوان عاملی که باعث شور و شعف می‌شود، توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۵۲۹

ای غنچه ی تو در سخن از سر معنوی
نخلت کرشمه بار ز انفاس عیسوی

شیرین خرام من گذری کن ببوستان
تا گل بمقدمت فگند تاج خسروی

گلهای نوشکفته بوصف تو در چمن
هر یک سفینه ییست ز درهای معنوی

نقش جمالت از قلم صنع آیتیست
کاین شیوه ی ییست در رقم کلک مانوی

وصل تو گر بترک علایق میسرست
قطع نظر ز حاصل اسباب دنیوی

چشمی و صد کرشمه، سری و هزار ناز
ای فتنه ی زمانه چه مستانه می روی

نوشد بلای عشق فغانی ز نو گلی
پیرانه سر نهاده غمش روی درنوی
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.