هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی به توصیف جمال و زیبایی معشوق می‌پردازد و از تشبیهاتی مانند شمع، آیینه، غزال، و گل استفاده می‌کند. شاعر زیبایی معشوق را چنان توصیف می‌کند که حتی ماه و خورشید گواه آن هستند و عشق به او را شرط حیات واقعی می‌داند. در پایان، شاعر از غفلت معشوق شکایت کرده و اشک و زاری خود را بیان می‌دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و زبان شاعرانه نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد.
شمارهٔ ۵۳۱
ای شمع جمالت اثر نور آلهی
رخسار دل افروز تو آیینه ی شاهی
هر چشم زدن بهر غزالان سیه چشم
زان چشم سیه، وام کند سرمه سیاهی
ای فتنه و آشوب و بلا شیوه ی چشمت
غیر از تو کس این شیوه ندانست کماهی
روزی که گل روی ترا دایره بستند
دادند بحسنت مه و خورشید گواهی
هر گل که نه از چشمه ی مهر تو خورد آب
در باغ جهان نام برآرد بگیاهی
غافل مشو از زاری ما ای گل رعنا
این اشک جگرگون نگر و چهره ی کاهی
هر صبحدم از گریه ی جانسوز فغانی
بر ماه زند خون جگر موج ز ماهی
رخسار دل افروز تو آیینه ی شاهی
هر چشم زدن بهر غزالان سیه چشم
زان چشم سیه، وام کند سرمه سیاهی
ای فتنه و آشوب و بلا شیوه ی چشمت
غیر از تو کس این شیوه ندانست کماهی
روزی که گل روی ترا دایره بستند
دادند بحسنت مه و خورشید گواهی
هر گل که نه از چشمه ی مهر تو خورد آب
در باغ جهان نام برآرد بگیاهی
غافل مشو از زاری ما ای گل رعنا
این اشک جگرگون نگر و چهره ی کاهی
هر صبحدم از گریه ی جانسوز فغانی
بر ماه زند خون جگر موج ز ماهی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
