هوش مصنوعی: این متن یک نیایش عرفانی است که در آن شاعر از فقر و دل‌سوزی خود سخن می‌گوید و از خدا می‌خواهد که روزی‌اش را از دست افراد بخیل قرار ندهد. او همچنین به شوق و عشق الهی اشاره می‌کند که دلش را روشن کرده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات عرفانی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۲

یا رب بفقیری و جگر سوزی ما
وز شعله ی شوق تو دل افروزی ما

کان لقمه که در پیش بود منت خلق
از خوان لئیمان نکنی روزی ما
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.