۱۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۳

ای دل بهوس روزی ننهاده مخواه
با قسمت خود بساز و از غصه مکاه

صد سال نگردد بهزار آب سفید
رویی که بسیلی طمع گشت سیاه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.