هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که به تمجید از یک حاکم یا شخصیت برجسته می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، فضایل و جایگاه بلند این شخصیت را توصیف می‌کند. او را به عنوان دلیل جهانداری، سایه‌ی مهر، منبع امنیت و عدالت در جهان، و حتی بالاتر از اختران می‌ستاید. همچنین، به تأثیرگذاری او در شعر و ادب اشاره می‌شود و وفاداری بی‌قید و شرط به او را ضروری می‌داند.
رده سنی: 16+ این متن دارای زبان پیچیده و استعاره‌های ادبی است که درک آن به دانش نسبی از ادبیات فارسی و تاریخ نیاز دارد. همچنین، مفاهیم انتزاعی و ستایش‌آمیز آن ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۲

ای جهانت بر جهانداری دلیل
وی خدایت بر خداوندی گواه

وی ز مهر سایه ات خورشید روی
در جهان، آورده هر روزی پگاه

هم جهان جاه را انصاف و امن
هم سپهر ملک را خورشید و ماه

فیض نوک خامه ات بی اعتراض
برق ابر خاطرات بی اشتباه

خسروا، شاها، امامی آنکه کرد
فخر ز آب شعر او خاک هراه

گر بتن دور است زین حضرت بجان
لازم روز و شبست و سال و ماه

نیست یکساعت ضمیرش گرچه هست
اخترش متواری از گردون جاه

بی ثنای حضرتت گردون شکوه
بی دعای دولتت گیتی پناه

رای ملک آرای دولت پرورت
گر کند در صورت حالش گناه

جاه او را مست شوق و مدح خویش
یابد اندر صدر تن بیگاه و گاه
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.