هوش مصنوعی: این متن یک شعر غنایی و ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به توصیف و ستایش شخصیت یا مفهومی با ویژگی‌های معنوی و کمالات بالا می‌پردازد. از جمله مضامین به‌کار رفته می‌توان به معانی عمیق، جلال و کمال بی‌نظیر، و تأثیرگذاری معنوی اشاره کرد.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از واژگان پیچیده و مضامین عمیق معنوی و ادبی، برای مخاطبان با سطح درک بالاتر مناسب است. نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند بهتر با مفاهیم آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۱۷

زهی نوک کلک تو بحر معانی
زهی لفظ عذب تو عقد لالی

ز عفد لآلیت جان را مفرح
ز بحر معانیت دین را معالی

سپهر جلال تو ز اندیشه بر تر
حدود کمال تو زندیشه خالی

کمال تو از ذروه ی لا مکانی
جلال تو از عالم لایزالی

و گر بگذرد در ضمیر تو ملکی
حوادث شود منقطع زان حوالی

روان خرد عاجز آمد ز مدحت
که بس بی نظیری و بس بی همالی

ترا عمر بادا که خورشید گردون
کند پیش خورشید رویت هلالی

ترا حکم بادا که عقد تو زیبد
که در صحن دولت کند کو توالی

دگر تا شود پیش اهل تناسخ
جهان از دواوین اشعار خالی

بر اوراق دیوان گیتی مبادا
بجز مدحت عز دین بوالمعالی
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.