۱۳۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۷

چون معترفم بدانچ سرمستی هست
در حضرتت افلاس و تهیدستی هست

من آنِ توَم، تو را چه باشد؟ هیچی
تو آن منی مرا همه هستی هست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.