هوش مصنوعی: این متن به بی‌ثباتی و ناپایداری دنیا اشاره دارد و کسانی را که به آن تکیه می‌کنند، سرزنش می‌کند. همچنین، از کسانی که در پایان عمر به فکر آبادانی می‌افتند، ابراز شرمندگی می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل‌درک نباشد یا برای آن‌ها جذابیت نداشته باشد.

شمارهٔ ۸۳

از آخر عمر اگر کسی یاد کند
شرمش بادا که خانه آباد کند

دیدیم به چشم عقل بادست جهان
خاکش بر سر که تکیه بر باد کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.