هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که به چیزی که نیست فریاد می‌زند و او را به آن می‌خوانند. او خود را زاهد نمی‌داند ولی به زهد متهم می‌شود. همچنین اشاره می‌کند که اگر درون او را ببینند، مستحق سوزاندن است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۱۱۹

فریاد از آنچ نیست و می خوانندم
زاهد نیم و بزهد می دانندم

گر زانک درون من برون گردانند
مستوجب آنم که بسوزانندم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.