هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از پیروی کردن از طبیعت خود و نتیجۀ بی‌حاصلی عمرش سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که از بی‌سود بودن زندگی غمگین است و این احساس زیان و خجالت را از همین مسئله می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و اندوه‌آلود این شعر نیازمند درک و بلوغ فکری است که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردارند. همچنین، موضوعاتی مانند بی‌حاصلی عمر و تأملات وجودی برای سنین پایین‌تر ممکن است نامفهوم یا ناخوشایند باشد.

شمارهٔ ۱۲۲

من پیرو طبعم این ضلالت زآن است
بی حاصلم از عمر ملالت زآن است

از بی سودی نمی خورم چندین غم
سرمایه زیان است خجالت زآن است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.