هوش مصنوعی: متن بیانگر این است که وقتی دل نگران آب و نان نیست و حال پریشان ندارد، بهتر است در گوشه‌ای آرام و با سکونت زندگی کرد، زیرا دوران کودکی با موی سپید خوشایند نیست. این متن به آرامش در پیری و دوری از دغدغه‌های مادی اشاره دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و مرتبط با تجربیات زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. مناسب‌ترین رده سنی برای درک بهتر این مفاهیم، نوجوانان و بزرگسالان است.

شمارهٔ ۱۲۷

دل از پی آب و نان در آتش نبود
چون حال پریشان و مشوش نبود

پیرانه به کنجی به سکونت بنشین
کز موی سپید کودکی خوش نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.