هوش مصنوعی:
شاعر از شب می‌خواهد که راه وصال را به سحرگاه بسپارد و از صبح می‌خواهد که امشب را به شب ننگرد. شب ادعا می‌کند که پردهٔ وصال است، اما شاعر از آن می‌خواهد که از پرده بیرون آید و این پرده را برندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.
شمارهٔ ۲۳۷
ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر
وای صبح تو امشبی به شب در منگر
ای شب تو بگفتی که منم پردهٔ وصل
وز پرده برون میای واین پرده مَدَر
وای صبح تو امشبی به شب در منگر
ای شب تو بگفتی که منم پردهٔ وصل
وز پرده برون میای واین پرده مَدَر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
