هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از شب و روزگار خود می‌گوید و از خداوند می‌خواهد که شب وصال را کوتاه و صبح فراق را نیاورد تا رنج جدایی را احساس نکند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد و ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۳۸
آن شب که زبختم گرهی بگشاید
شب بین که چه کوتاه قبا می آید
یا رب تو به شب وصل سحرگه منمای
تا صبح فراق شب مرا ننماید
شب بین که چه کوتاه قبا می آید
یا رب تو به شب وصل سحرگه منمای
تا صبح فراق شب مرا ننماید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
