هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که خداوند با وجود همراهی قدرت و علمش با انسان‌ها، ذاتاً از همه مخلوقات جدا و منحصربه‌فرد است. او اشاره می‌کند که برای نشان دادن حق، ابتدا باید خود را نشان داد، چرا که خداوند به‌خودی‌خود آشکار است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۹
هر چند به قدرت و به علم او با ماست
دانم که به ذات از همهٔ خلق جداست
خواهی که تو حق را به سخن بنُمایی
خود را بنمای گر نه او خود پیداست
دانم که به ذات از همهٔ خلق جداست
خواهی که تو حق را به سخن بنُمایی
خود را بنمای گر نه او خود پیداست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
