هوش مصنوعی: این شعر بهار را به عمر انسان تشبیه می‌کند و اشاره می‌کند که عمر کوتاه است و روزی خزان (پیری) فرا می‌رسد. همچنین، از غرور فرد انتقاد می‌کند که ممکن است باعث شود خزان (مشکلات) زندگی او را تحت تأثیر قرار دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم فلسفی و انتقادی این شعر برای درک و تجربه نوجوانان و بزرگسالان مناسب است و ممکن است برای کودکان پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷۵

عمر تو بهار تازه را می ماند
روزی دو سه بر سر تو گل افشاند

تو معذوری از آنک بس مغروری
تا باد خزان شاخ تو در جنباند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.