هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از آمدن بهار و شکسته شدن توبه‌های مردم سخن می‌گوید. گل به عنوان نماد بهار، توبه‌ی عاشقان را می‌شکند و حتی در آتش هم می‌سوزد اما باز هم این کار را ادامه می‌دهد. شاعر از گل می‌خواهد که این کار را نکند زیرا لایق شکستن توبه‌ها نیست.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'شکستن توبه' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲
گل آمد و توبهٔ خلایق بشکست
گفتم مشکن که نیست لایق به شکست
در کورهٔ آتشین همی سوزد گل
کاو توبهٔ صد هزار عاشق بشکست
گفتم مشکن که نیست لایق به شکست
در کورهٔ آتشین همی سوزد گل
کاو توبهٔ صد هزار عاشق بشکست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
