۱۲۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰

گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود
باشد که زبان خلق کوتاه شود

بر خفته کجا گذر توانی کردن
کز بوی خوش تو مرده آگاه شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.