هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که اگر دلش وصل یا هجران را از معشوق ببیند، همه را با اخلاص یکسان می‌پذیرد. او معشوق را جان خود می‌داند و عدم دیدارش را طبیعی می‌شمارد، چرا که دیدن جان خود نیز ممکن نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'دیدن جان' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۵
گر دل زتو وصل دید اگر هجران دید
از غایت اخلاص همه یکسان دید
تو جان منی اگر نبینم چه عجب
شرط است که جان خویش را نتوان دید
از غایت اخلاص همه یکسان دید
تو جان منی اگر نبینم چه عجب
شرط است که جان خویش را نتوان دید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
