۱۲۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۶

دانی که چرا سیاه گشت آن رخسار
من باز نمایم سبب آن هشدار

او زآتش رخسار دلم را می سوخت
دود دل من درو رسید آخر کار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.