هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از زیبایی و دلربایی معشوق سخن می‌گوید و در عین حال به ناپایداری زندگی و مرگ اشاره می‌کند. او زیبایی معشوق را با عناصری مانند لطافت، دلکشی و خط مشکین توصیف می‌کند، اما در پایان به سرنوشت مشترک انسان‌ها که خاک شدن در برابر باد اجل است، می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و نیز اشاره به مرگ و ناپایداری زندگی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

شمارهٔ ۱۰۰

از آن لطیف تر بت دلکش بین
وز مشک خطی کشیده بر آتش بین

وآنگه من و این خوش پسر از باد اجل
در خاک رویم این روش ناخوش بین
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.