هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر به مخاطب خود می‌گوید که اگر به دنبال گوهرهای ارزشمند هستی، باید درون دل خود جستجو کنی. او از مفاهیمی مانند تصعید یقین و تقطیر اشک استفاده می‌کند تا نشان دهد که رسیدن به حقیقت و کیمیاگری درونی نیازمند تلاش و پالایش روح است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص مانند 'تصعید' و 'تقطیر' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۰۱
ای دوست اگر گوهر کان می طلبی
در بوتهٔ دل نقد روان می طلبی
تصعید یقین می کن و تقطیر سرشک
گر زانک زکیمیا نشان می طلبی
در بوتهٔ دل نقد روان می طلبی
تصعید یقین می کن و تقطیر سرشک
گر زانک زکیمیا نشان می طلبی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
