هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر گذرا بودن عمر و جهان است و اشاره می‌کند که انسان‌ها اغلب عمر خود را با یاد دیگران می‌گذرانند، در حالی که زمان مانند باد در فصل خزان می‌گذرد. همچنین، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که انسان‌ها با گذر از زندگی، گمان می‌کنند که این جهان است که در حال گذر است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم فلسفی و انتزاعی درباره زندگی و گذر زمان است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. این موضوعات معمولاً برای افراد بالای 15 سال که توانایی تحلیل و درک عمیق‌تر مسائل را دارند، مناسب است.
شمارهٔ ۱۵
عمری که به یاد این و آن می گذرد
گویی باد است در خزان می گذرد
برمی گذری تو از جهان چون شب و روز
می پنداری که این جهان می گذرد
گویی باد است در خزان می گذرد
برمی گذری تو از جهان چون شب و روز
می پنداری که این جهان می گذرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
