هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه به توصیف زیبایی و وفاداری معشوق می‌پردازد. شاعر از نام‌آوری معشوق به وفا سخن می‌گوید و زیبایی او را با سرو مقایسه می‌کند. همچنین، از دوری معشوق و تأثیر آن بر دل شاعر شکوه می‌کند و به عشق و اشتیاق خود اشاره دارد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و ادبی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۲۳
آیت حسن را که نام وفاست
تو ندانسته ای خدا داناست
سرو پیش قدت نمی یارد
که دگر در چمن برآید راست
تا کجا شد به دلبری دهنت
کز نظر دور شد که ناپیداست
گرچه خاکِ در تو را بی وجه
آب زد دیده عذر آن برماست
تا خیالی گُزید سرو قدت
در همه کار دست او بالاست
تو ندانسته ای خدا داناست
سرو پیش قدت نمی یارد
که دگر در چمن برآید راست
تا کجا شد به دلبری دهنت
کز نظر دور شد که ناپیداست
گرچه خاکِ در تو را بی وجه
آب زد دیده عذر آن برماست
تا خیالی گُزید سرو قدت
در همه کار دست او بالاست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
