هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه از غم، جفا، و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند خنجر خونریز، ماه رخسار، شمع خجالت‌زده، و لاله سرمست، احساسات عمیق و عاشقانه را به تصویر می‌کشد. همچنین، اشاره‌ای به مضامین عرفانی مانند تشنگی معنوی و گوهر وجود دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی، همراه با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و مضامین نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.
شمارهٔ ۴۴
تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت
کاکلت رسم جفا از سر گرفت
ماهِ رخسار تو را در جمع دوش
دید شمع و از خجالت درگرفت
لاله زآن دم ساقی بزم تو شد
کز سرمستی به کف ساغر گرفت
چون بلال خال مشکینت به خون
تشنه شد جا بر لب کوثر گرفت
از نم چشم خیالی عاقبت
سر به سر خاک درت گوهر گرفت
کاکلت رسم جفا از سر گرفت
ماهِ رخسار تو را در جمع دوش
دید شمع و از خجالت درگرفت
لاله زآن دم ساقی بزم تو شد
کز سرمستی به کف ساغر گرفت
چون بلال خال مشکینت به خون
تشنه شد جا بر لب کوثر گرفت
از نم چشم خیالی عاقبت
سر به سر خاک درت گوهر گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
