۱۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۳

تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد
سخن همین شد و دیگر سخن نمی گنجد

کمال شوق دهان تو غنچه را در دل
به غایتی ست که در خویشتن نمی گنجد

نمی کنم گله ز آن لب به کام و ناکامی
چرا که این سخنم در دهن نمی گنجد

به اهل میکده زاهد دم از عقیده مزن
که در مسالک ما مکر و فن نمی گنجد

خیالیا کمِ خود گیر تا نظر یابی
که در طریق ادب ما و من نمی گنجد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.