۱۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۸

کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد
کجا به حلقهٔ عشّاق سر فرو دارد

گدای میکده را حاصلی ز هستی نیست
به غیر دست که در گردن سبو دارد

دلا مراد دل خود ز غیر دوست مجو
که هرچه غایت مقصود توست او دارد

کسی به منزل مقصود بر طریق هوس
نمی رسد، مگر آن کس که جستجو دارد

مقرّر است که شایستهٔ نکویی نیست
کسی که بد کند و خویش را نکو دارد

کمینه خاکِ درِ خود شمر خیالی را
به شکر آنکه خدایت به آب رو دارد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.