هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند
جز عمر ولی آن هم بسیار نمی ماند

گر جلوه دهد خود را در چارسوی خوبی
حسن رخ یوسف را بازار نمی ماند

گر دل طلبد کامی ایّام نمی بخشد
ور یاد کند لطفی اغیار نمی ماند

ای دل به دعا یادی از بی اثران امروز
کز ما و تو هم روزی آثار نمی ماند

تا کار دل آزاری شد غمزهٔ شوخش را
یک لحظه خیالی را بی کار نمی ماند