هوش مصنوعی:
این شعر از جمشید طلب، مخاطب را به تلاش و پشتکار در راه رسیدن به اهدافش تشویق می‌کند. با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، مانند همراهی با خضر و رسیدن به مقامات معنوی، بر اهمیت صبر، حفظ زبان و تلاش برای رسیدن به خواسته‌ها تأکید می‌شود. همچنین، شاعر به ترک تعلقات دنیوی و حرکت به سوی عشق حقیقی اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و انگیزشی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات عرفانی نیاز به درک عمیق‌تری از زندگی و فلسفه دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۳۷۷
وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی
همره خضر درآ تا به مقامی برسی
آن زمان پی به سراپرده مقصود بری
که در این ره به تمامی، به تمامی برسی
سوسن از دست زبان داد سرِ خوش به باد
تو نگهدار زبان را که به کامی برسی
گر سر و برگ قد دلکش طوبی داری
سعی آن کن که به شمشاد خرامی برسی
وقت آن است خیالی که به عزم ره عشق
ترک ناموس بگیری و به نامی برسی
همره خضر درآ تا به مقامی برسی
آن زمان پی به سراپرده مقصود بری
که در این ره به تمامی، به تمامی برسی
سوسن از دست زبان داد سرِ خوش به باد
تو نگهدار زبان را که به کامی برسی
گر سر و برگ قد دلکش طوبی داری
سعی آن کن که به شمشاد خرامی برسی
وقت آن است خیالی که به عزم ره عشق
ترک ناموس بگیری و به نامی برسی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
