هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند ارزش انسانیت، دوری از نفسانیات، اهمیت عشق و معنویت، و تفاوت بین ظاهر و باطن انسان می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که انسانیت به اخلاق و رفتار نیک است، نه صرفاً به شکل ظاهری انسان. همچنین، از عشق به عنوان محور زندگی یاد می‌کند و بر پرهیز از غفلت تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و تمثیل‌های به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۲۴

یک دم آن‌ را که فراغت ز دو عالم باشد
گر به کف جام سفالین بودش، جم باشد

آدم آنست که بر سیرت و خلق بشر است
آدمیت نه همین صورت آدم باشد

دوری از نوع بنی آدم از آن می‌جویم
که ندیدم یک ازین طایفه محرم باشد

دیو نفس ار بکشد آدم و شهوت بنهد
می‌توان گفت کز ارواح مکرم باشد

مختلط بودن با خلق و ملوث نشدن
در جهان بر نبی و آل مسلم باشد

نبود سیرت و اخلاق سلیمان او را
اهرمن را به کف ار چند که خاتم باشد

دمی از عشق مکن غفلت و غافل منشین
که همه عیش جهان بسته به این دم باشد

طالب لیلیم آشفته چو مجنون در دشت
وحشی آسا ز بنی آدمم ازرم باشد

لیلی ما که بود شیر خدا مظهر حق
که طفیلی درش آدم و عالم باشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.