هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از عناصر طبیعت مانند رودخانه، دریا و باغ برای بیان مفاهیم عمیق عشق و رنج استفاده می‌کند. شاعر از زندگی زودگذر، عشق به معشوق و نیاز به شفا و آرامش سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم صوفیانه مانند خرابات و عرفان دارد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از اشارات صوفیانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۴۸
این زنده رود دیده زبس آب میدهد
ناچار هر چه هست بسیلاب میدهد
لنگر فکن بمیکده این یک دو روز عمر
دوران چو کشتی تو بغرقاب میدهد
دل دردمند عشق و شفاخانه لبت
ما را دوا بشکر و عناب میدهد
خاریم ما بگلشن ایام و باغبان
ما را طفیل سنبل و گل آب میدهد
دریای حسن موج زد اندر کنار یار
نافش عیان نشانه زگرداب میدهد
ترکی که گردم باده اغیار شد سرش
کی گوش دل بصحبت احباب میدهد
نازم بصیرفی خرابات کز کرم
مس میستاند از تو زرناب میدهد
باب الله است حیدر و شیخ از در غلط
ما را عبث نشانه بهر باب میدهد
ناچار هر چه هست بسیلاب میدهد
لنگر فکن بمیکده این یک دو روز عمر
دوران چو کشتی تو بغرقاب میدهد
دل دردمند عشق و شفاخانه لبت
ما را دوا بشکر و عناب میدهد
خاریم ما بگلشن ایام و باغبان
ما را طفیل سنبل و گل آب میدهد
دریای حسن موج زد اندر کنار یار
نافش عیان نشانه زگرداب میدهد
ترکی که گردم باده اغیار شد سرش
کی گوش دل بصحبت احباب میدهد
نازم بصیرفی خرابات کز کرم
مس میستاند از تو زرناب میدهد
باب الله است حیدر و شیخ از در غلط
ما را عبث نشانه بهر باب میدهد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
