۱۴۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۵۷

تنگست حرم سر زخرابات برآرید
مستانه سرا زخرقه طامات برآرید

تا صومعه داران فلک را بنشانند
سرمست هیاهوی مناجات برآرید

سر بر در میخانه بسائید سحرگاه
تا روح صفت سر بسموات برآرید

زهاد زکین ریخته خون خم می را
ای باده کشان دست مکافات برآرید

این دفتر آلوده بمی رنگ کن امشب
گو سبحه و سجاده بهیهات ب رارید

از رخت وجودم بزدا رنگ تعلق
هان کسوتم از آب خرابات برآرید

آشفته علی حاصل نفی آمد و اثبات
عالم همه از نفی و زاثبات برآرید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.