۱۲۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷۴

اگر آن ترک سیه چشم بشیراز آید
بخت برگشته عشاق زدر باز آید

هر که منصور صفت جا بسردار گزید
در میان صف عشاق سرافراز آید

هر کجا ماه رخی چهره فروزد چون شمع
دل سراسیمه چو پروانه به پرواز آید

در جنون نیک سرانجام بود چون مجنون
هر که در مکتب عشق تو زآغاز آید

نشنوی وصف گل الا بچمن از بلبل
گرچه هر مرغ در این فصل نواساز آید

بهوای گل رویت همه شب مرغ دلم
همره مرغ سحرگاه بآواز آید

خون بسی خورد دل و کرد نهان قصه عشق
می ندانست که چشم ترغماز آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.