هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند. شاعر از عناصری مانند خورشید، ماه، زلف سیاه، عنبر، مشک، سرو و ماهی برای بیان زیبایی‌های معشوق استفاده کرده است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالانی است که با ادبیات کلاسیک و شعر آشنا هستند.
شمارهٔ ۴۷۷
این دیده باشی هندوئی کز مهر و مه بستر کند
یا جادوئی کز مشک تر خورشید در چنبر کند
گیرم توئی خورشید و مه این دو کی از زلف سیه
تاجی زعنبر برنهد وز مشک تر افسر کند
سروی کی آید از چمن در رقص اندر انجمن
ماهی کجا گوید سخن کی گل قبا در برکند
یا جادوئی کز مشک تر خورشید در چنبر کند
گیرم توئی خورشید و مه این دو کی از زلف سیه
تاجی زعنبر برنهد وز مشک تر افسر کند
سروی کی آید از چمن در رقص اندر انجمن
ماهی کجا گوید سخن کی گل قبا در برکند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
