۳۱۴ بار خوانده شده

سورة الإنفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ﴿۱﴾
هنگامی که آسمان شکافته شود.

وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ﴿۲﴾
و هنگامی که ستارگان آسمان فرو ریزند.

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ﴿۳﴾
و هنگامی که آب دریاها روان گردد (تا به هم پیوسته همه یک دریا شود).

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ﴿۴﴾
و هنگامی که قبرها زیر و رو شود (و خلایق از آنها بر انگیخته شوند).

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ﴿۵﴾
آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شاید مراد از مقدم عملی است که پیش از رفتن از دنیا برای آخرت به جای آورده، و مؤخر آن اعمالی که پس از مرگ به او می‌رسد مانند باقیات صالحات و اعمال خیری که وصیت کرده و وقف و صدقات جاری و فرزند صالح یا کتاب علمی و سنّت حسنه).

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ﴿۶﴾
ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی).

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ﴿۷﴾
آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید.

فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ﴿۸﴾
و حال آنکه به هر صورتی که خواستی (جز این صورت زیبا هم) خلق توانستی کرد.

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ﴿۹﴾
چنین نیست (که شما کافران پنداشتید که معاد و قیامتی نیست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذیب می‌کنید.

وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ﴿۱۰﴾
البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند.

كِرَامًا كَاتِبِينَ﴿۱۱﴾
که آنها نویسندگان (اعمال شما و فرشته) مقرب خدایند.

يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ﴿۱۲﴾
شما هر چه کنید همه را می‌دانند.

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ﴿۱۳﴾
همانا نیکو کاران عالم در بهشت پر نعمت متنعّمند.

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ﴿۱۴﴾
و بدکاران در آتش دوزخ معذبند.

يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ﴿۱۵﴾
روز جزا به آن دوزخ در افتند.

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ﴿۱۶﴾
و هیچ از آن آتش دور نتوانند بود.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ﴿۱۷﴾
و تو چگونه به روز با عظمت جزا (ای بشر امروز کاملا) آگاه توانی شد؟

ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ﴿۱۸﴾
باز هم عظمت آن روز جزا را چگونه توانی دانست؟

يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ﴿۱۹﴾
آن روز هیچ کس برای کسی قادر بر هیچ کار نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خدای یکتاست.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سورة التكوير
گوهر بعدی:سورة المطففين
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.