بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ﴿۱﴾
(ای رسول گرامی) آیا ما تو را (به نعمت حکمت و رسالت) شرح صدر (و بلندی همّت) عطا نکردیم؟

وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ﴿۲﴾
و بار سنگین (گناه) را (به اعطای مقام عصمت) از تو برداشتیم.

الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ﴿۳﴾
در صورتی که آن بار سنگین ممکن بود پشت تو را گران دارد.

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ﴿۴﴾
و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا﴿۵﴾
پس (بدان که به لطف خدا) با هر سختی البته آسانی هست.

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا﴿۶﴾
و با هر سختی البته آسانی هست.

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ﴿۷﴾
پس چون از نماز و طاعت پرداختی برای دعا همت مصروف دار.

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَب﴿۸﴾
و به سوی خدای خود همیشه متوجه و مشتاق باش.