هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و تأثیرات عمیق عشق و جمال او می‌پردازد. شاعر از ترکیب‌های مختلف مانند نمک و شکر، لعل و رطب، کفر و اسلام، و دیگر عناصر برای بیان عمق احساسات خود استفاده می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند عشق الهی، زیبایی، و تأثیرات روحانی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و ادبی نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات فارسی دارد.

شمارهٔ ۴۹۲

کس نمک با شکر برآمیزد
یا بمه مشک تر برآمیزد

لعل تو این کند بشیرینی
چون رطب با قمر برآمیزد

چون تو غلمان حوروش زاید
کز پری یا بشر برآمیزد

کی بود تاب جلوه تو مها
خس کجا با شرر برآمیزد

کفر و اسلام را زچهره و زلف
یار با یکدیگر برآمیزد

فتنه حسن است گرچه خواهد شد
حسن چون با نظر برآمیزد

هر که لب بی لبت بجام برد
می بخون جگر برآمیزد

ناله شبگیر و آه عرش مسیر
کاشکی با اثر برآمیزد

عارفان بچشم خود دیدند
شیخ گر با خبر برآمیزد

برخوری از نهال عیش جهان
بید گر با ثمر برآمیزد

فکر یعقوب چیست در همه عمر
که دمی با پسر برآمیزد

گر درآئی تو نیمه شب از در
شب ما با سحر برآمیزد

هیچ در دست جز خیالش نیست
هر که با آن کمر برآمیزد

هر که آشفته تاجر عشق است
همه جا با ضرر برآمیزد

آهوی مست آن بت چینی
همه با شیر نر برآمیزد

جز علی کیست از بشر ممکن
که بخیر البشر برآمیزد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.