آرایه‌های ادبی یا صناعات ادبی یا صنایع بدیع در ادبیات فارسی به کار بردن فنونی است که رعایت آن‌ها بر جلوه‌ها و جنبه‌های زیبایی و هنری سخن می‌افزاید. صنایع ادبی دو دسته تناسب‌هایی آوایی و معنایی است.

بدیع: بدیع علمی است که به بازشناسی آرایه های لفظی (یعنی زیبایی کلام که با لفظ انجام می شود) و معنوی (یعنی زینت و زیبایی کلام که از طریق معنی حاصل شود) می پردازد.

بیان: بیان شاخه ای از آرایه های ادبی است و به واسطه ای آن شناخته می شود که یک معنی را چگونه به طریق مختلف می توان ادا کرد.

مطالب این بخش، از منابع زیر گردآوری شده اند:

http://adabiyat-e-jam.blogfa.com/post/21
http://classadabiyat.blogfa.com/post/16