درباره بابافغانی
بابا فغانی شیرازی از آخرین شاعران سبک عراقی در سدهٔ نهم هجری بود که برخی او را از پیشگامان سبک هندی و به ویژه سبک وقوع در شعر فارسی میدانند. و در جوانی به هرات سفر کرد و به ملاقات جامی رسید. از طریق او با عرفان آشنا شد. پس از چندی به آذربایجان و سپس به خراسان و فسا رفت و در آخر در طوس ساکن شد. در سال آخر عمر از میگساری توبه کرد و در مشهد ساکن شد.
بابا فغانی در ۹۲۵ هجری قمری درگذشت. اواخر زندگی او مقارن با سلطنت شاه اسماعیل صفوی بود.
آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
شمارهٔ ۱ - فغانی فی المثل در عالم خاک
شمارهٔ ۲ - ای آنکه فلک طاق حریم حرمت را
شمارهٔ ۳ - حال من و عدو مثل آتشست و نی
شمارهٔ ۴ - ای من غلام همت مردی که بی سخن
شمارهٔ ۵ - شرم دار از چشم مردم چند سازی ای فلک
شمارهٔ ۶ - دوش بگرفت محتسب مستم
شمارهٔ ۷ - بنده ی همت او باش فغانی که ز جود
شمارهٔ ۸ - صاحب کرمی که مرگ زر دید
شمارهٔ ۹ - شاه عالم پناه اسماعیل