سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۴۳۴۸ گوهر پیدا شد:
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۷
برو به گوهر
از ساحت دل غبار کثرت رفتن
به زانکه به هرزه در وحدت سفتن
مغرور سخن مشو که توحید خدا
واحد دیدن بود نه واحد گفتن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۹
برو به گوهر
از باده بروی شیخ رنگ آوردن
اسلام ز جانب فرنگ آوردن
ناقوس به کعبه در درنگ آوردن
بتوان نتوان ترا بچنگ آوردن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۳
برو به گوهر
در راه خدا حجاب شد یک سو زن
رو جملهٔ کار خویش را یک سو زن
در ماندهٔ نفس خویش گشتی و ترا
یک سو غم مال و دختر و یک سو زن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۴
برو به گوهر
یا رب تو زخواب ناز بیدارش کن
وز مستی حسن خویش هشیارش کن
یا بی‌خبرش کن که نداند خود را
یا آنکه زحال خود خبردارش کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۶
برو به گوهر
خواهی که کسی شوی زهستی کم کن
ناخورده شراب وصل مستی کم کن
با زلف بتان دراز دستی کم کن
بت را چه گنه تو بت‌پرستی کم کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۱
برو به گوهر
در درگه ما دوستی یک دله کن
هر چیز که غیرماست آنرا یله کن
یک صبح به اخلاص بیا بر در ما
گر کار تو بر نیامد آنگه گله کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۴
برو به گوهر
گفتم که: رخم به رنگ چون کاه مکن
کس را ز من و کار من آگاه مکن
گفتا که: اگر وصال ما می‌طلبی
گر میکشمت دم مزن و آه مکن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۵
برو به گوهر
درویشی کن قصد در شاه مکن
وز دامن فقر دست کوتاه مکن
اندر دهن مار شو و مال مجوی
در چاه نشین و طلب جاه مکن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۶۳
برو به گوهر
در راه یگانگی نه کفرست و نه دین
یک گام زخود برون نه و راه ببین
ای جان جهان تو راه اسلام گزین
با مار سیه نشین و با ما منشین
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۶۹
برو به گوهر
هان یاران هوی و ها جوانمردان هو
مردی کنی و نگاه داری سر کو
گر تیر چنان رسد که بشکافد مو
باید که ز یک دگر نگردانی رو
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰۲
برو به گوهر
اینک سر کوی دوست اینک سر راه
گر تو نروی روندگان را چه گناه
جامه چه کنی کبود و نیلی و سیاه
دل صاف کن و قبا همی پوش و کلاه
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰۳
برو به گوهر
معمورهٔ دل به علم آراسته به
مطمورهٔ تن ز کینه پیراسته به
از هستی خود هر چه توان کاسته به
هر چیز که غیر تست ناخواسته به
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰۴
برو به گوهر
در گفتن ذکر حق زبان از همه به
طاعت که به شب کنی نهان از همه به
خواهی ز پل صراط آسان گذری
نان ده به جهانیان که نان از همه به
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۰
برو به گوهر
ای نیک نکرده و بدیها کرده
و آنگاه نجات خود تمنا کرده
بر عفو مکن تکیه که هرگز نبود
ناکرده چو کرده، کرده چون ناکرده
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۱
برو به گوهر
زاهد خوشدل که ترک دنیا کرده
می خواره خجل که معصیت‌ها کرده
ترسم که کند امید و بیم و آخر کار
ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۲
برو به گوهر
گر جا به حرم ور به کلیسا کرده
زاهد عمل آنچه کرده بی جا کرده
چون علم نباشد عملش خواهد بود
ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۴
برو به گوهر
افسوس که عمر رفت بر بیهوده
هم لقمه حرام و هم نفس آلوده
فرمودهٔ ناکرده پشیمانم کرد
افسوس ز کرده‌های نافرموده
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۶
برو به گوهر
تا کی زجهان پر گزند اندیشه
تا چند زجان مستمند اندیشه
آن کز تو توان ستد همین کالبدست
یک مزبله گو مباش چند اندیشه
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱۸
برو به گوهر
دنیا طلبان ز حرص مستند همه
موسی کش و فرعون پرستند همه
هر عهد که با خدای بستند همه
از دوستی حرص شکستند همه
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲۰
برو به گوهر
چون باز سفید در شکاریم همه
با نفس و هوای نفس یاریم همه
گر پرده ز روی کارها بر گیرند
معلوم شود که در چه کاریم همه