سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۶۲۵۴ گوهر پیدا شد:
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
برو به گوهر
این کوچهٔ عمر، وحشت افزا راهی ست
حیرت زده است هرکجا آگاهی ست
بازیگر روزگار را معرکه هاست
میدان جهان، طرفه تماشا گاهی ست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
افسوس که درد عشق و درمان هم نیست
داغ دل گرم و مهر جانان هم نیست
خون در طلب نعمت الوان نخورم
تنها نه که نان نمانده، دندان هم نیست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
برو به گوهر
دوران به نشاط و غم صلایی زد و رفت
بلبل ز سر شاخ، نوایی زد و رفت
گل نیز شکرخند به جایی زد و رفت
آمد رگ ابر، هایهایی زد و رفت
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
گر خاک شوی، در ره دلدار خوش است
ور نازکشی، ناز خریدار خوش است
در خواری عشق، خودفروشیست، هنر
افسانهٔ ما بر سر بازار خوش است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
اندوه جهان و شادمانی همه هیچ
سرمایهٔ روزگارِ فانی همه هیچ
یاد این سخن از تجربه کاران دارم
غیر از غم یار جاودانی همه هیچ
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۵
برو به گوهر
در دهر دنی که هست شیرینش تلخ
یک دم نزدیم خوش نه در شام و نه بلخ
قدّم چو هلال شد ز بار مه و سال
تا چند بریم غره را باز به سلخ؟
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
با تنگدلی حوصلهٔ ماست فراخ
در دیدهٔ ما یکی بود گلخن و کاخ
ما سینه زنیم بر در و بام قفس
چندان که پرد مرغ چمن شاخ به شاخ
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۴
برو به گوهر
گردد چو خراب تن، چه غم؟ جان باشد
ویران چو شود حباب، عمّان باشد
داد و ستد عشق زیانش سود است
گر جان برود چه باک؟ جانان باشد
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۳
برو به گوهر
صوفی برخیز، باده صافیست بکش
خم گر نبود پیاله کافیست، بکش
بستان و بنوش هر چه ساقی دهدت
در ساغر اگر وعده خلافیست، بکش
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۴
برو به گوهر
گر نیست مرا طالع فیروز چه باک؟
ور طبع نگردد الفت آموز چه باک؟
باید چو ز همدمان بریدن پیوند
گر هم نفسی نباشد امروز چه باک؟
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۸
برو به گوهر
از گنج، به مار صلح نتوان کردن
از باغ، به خار صلح نتوان کردن
در میکده ای که چرخ، دردی کش اوست
با رنج خمار صلح نتوان کردن
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۴
برو به گوهر
امروز دل است، زیر بار عجبی
دارد نفس صبح، غبار عجبی
کوتاهی قصه دیدم از عمر دراز
در گردش چرخ اوا روزگار عجبی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۱
برو به گوهر
مهری به لب خود زن اگر مرد مهی
گر نیکی، اگر بدی، که خاموش بِهی
خاموش حزین که از کلید سخنت
جز قفل دهان، نمی گشاید گرهی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۲
برو به گوهر
هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی
جز وعده به فردا نشناسی سخنی
دیروز تو را که هست فردا، امروز
بنگر که چه کرده ای که فردا نکنی
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
سلطان همّتم، ز جهان شسته دست را
چون سیل، پشت پا زده ام خاک پست را
انصاف، کار محتسب روزگار نیست
یکسان کند معامله، هشیار و مست را
مشکل که پر کند ز تهی کاسگی حزین
این مشت خاک، دیده دنیاپرست را
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
به پیری می کشیم آسوده، بار زندگانی را
که صرف آن جوان کردیم، ایام جوانی را
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
نبود آرامشی، شیب و شباب زندگانی را
تپیدنهای دل موجی ست، آب زندگانی را
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۶۹
برو به گوهر
غم عشقت خلاص ازرنج دنیا می کند ما را
مذاق تلخ، تلخی ها گوارا می کند ما را
کند آیینه را روشن نظر، خاکستر گلخن
غبار کلفت ایام، بینا می کند ما را
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
به بازاری که دلق میگساران می شود پیدا
بهای خرقه پرهیزگاران می شود پیدا
موثر جلوه سازی می کند جایی، اثر جایی
ز دلها دود این آتش عذاران می شود پیدا
چنین گر، گریه را از خوی او، در دل گره سازم
پس از مردن، ز خاکم چشمه ساران می شود پیدا
به مستی نغمه سنجی خوش بود، ساقی سرت گردم
چمن بشکفت وگلبانگ هزاران می شود پیدا
اگر بیگانه گردد چند روزی، روزگار از تو
عیار آشنایی های یاران می شود پیدا
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۸۰
برو به گوهر
گذرد گرم ز دل، آه سحرگاهی ما
باربر جاده نگردد، قدم راهی ما