و من خطبة له عليه‌السلام يذم فيها أتباع الشيطان اِتَّخَذُوا اَلشَّيْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلاَكاً
منحرفان، شيطان را معيار كار خود گرفتند،

وَ اِتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاكاً
و شيطان نيز آنها را دام خود قرار داد

فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِي صُدُورِهِمْ
و در دل‌هاى آنان تخم گذارد،

وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِي حُجُورِهِمْ
و جوجه‌هاى خود را در دامانشان پرورش داد.

فَنَظَرَ بِأَعْيُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ
با چشم‌هاى آنان مى‌نگريست و با زبان‌هاى آنان سخن مى‌گفت.

فَرَكِبَ بِهِمُ اَلزَّلَلَ
پس با يارى آنها بر مركب گمراهى سوار شد

وَ زَيَّنَ لَهُمُ اَلْخَطَلَ
و كردارهاى زشت را در نظرشان زيبا جلوه داد،

فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِكَهُ اَلشَّيْطَانُ فِي سُلْطَانِهِ
مانند رفتار كسى كه نشان مى‌داد در حكومت شيطان شريك است

وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَى لِسَانِهِ
و با زبان شيطان، سخن باطل مى‌گويد.