و من كلام له عليه‌السلام في ذكر الكوفة
(در بارۀ كوفه)

كَأَنِّي بِكِ يَا كُوفَةُ تُمَدِّينَ مَدَّ اَلْأَدِيمِ اَلْعُكَاظِيِّ
اى كوفه! تو را مى‌نگرم كه چونان چرم‌هاى بازار عكاظ‍‌ كشيده مى‌شوى

تُعْرَكِينَ بِالنَّوَازِلِ
زير پاى حوادث لگد كوب مى‌گردى

وَ تُرْكَبِينَ بِالزَّلاَزِلِ
و حوادث فراوان تو را در بر مى‌گيرد

وَ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِكِ جَبَّارٌ سُوءاً إِلاَّ اِبْتَلاَهُ اَللَّهُ بِشَاغِلٍ
من به خوبى مى‌دانم، ستمگرى نسبت به تو قصد بد نمى‌كند مگر آن كه خداوند او را به بلايى گرفتار سازد

وَ رَمَاهُ بِقَاتِلٍ
يا قاتلى بر او مسلّط‍‌ گرداند