و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف اللّه تعالى
وصف خداى سبحان

ثم يبين فضل الرسول الكريم و أهل بيته ثم يعظ الناس

اللّه تعالى فَتَبَارَكَ اَللَّهُ اَلَّذِي لاَ يَبْلُغُهُ بُعْدُ اَلْهِمَمِ
برتر و بزرگ است خدايى كه انديشه‌هاى ژرف، حقيقت ذات او را نمى‌توانند درك كنند

وَ لاَ يَنَالُهُ حَدْسُ اَلْفِطَنِ
و گمان زيرك‌ها آن را نمى‌يابد

اَلْأَوَّلُ اَلَّذِي لاَ غَايَةَ لَهُ فَيَنْتَهِيَ
آغازى است كه نهايتى ندارد تا به آخر رسد

وَ لاَ آخِرَ لَهُ فَيَنْقَضِيَ
و پايانى ندارد تا ايّام او سپرى گردد

و منها في وصف الأنبياء
وصف پيامبران آسمانى

فَاسْتَوْدَعَهُمْ فِي أَفْضَلِ مُسْتَوْدَعٍ
پيامبران را در بهترين جايگاه به وديعت گذارد

وَ أَقَرَّهُمْ فِي خَيْرِ مُسْتَقَرٍّ
و در بهترين مكان‌ها استقرارشان داد

تَنَاسَخَتْهُمْ كَرَائِمُ اَلْأَصْلاَبِ إِلَى مُطَهَّرَاتِ اَلْأَرْحَامِ
از صلب كريمانۀ پدران به رحم پاك مادران منتقل فرمود

كُلَّمَا مَضَى مِنْهُمْ سَلَفٌ قَامَ مِنْهُمْ بِدِينِ اَللَّهِ خَلَفٌ
كه هرگاه يكى از آنان درگذشت، ديگرى براى پيش برد دين خدا به پاخاست

رسول اللّه و آل بيته
وصف پيامبر اسلام و اهل بيت عليهم السّلام

حَتَّى أَفْضَتْ كَرَامَةُ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى إِلَى مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله
تا اينكه كرامت اعزام نبوّت از طرف خداى سبحان به حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم رسيد

فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ اَلْمَعَادِنِ مَنْبِتاً
نهاد اصلى وجود او را از بهترين معادن استخراج كرد

وَ أَعَزِّ اَلْأَرُومَاتِ مَغْرِساً
و نهال وجود او را در اصيل‌ترين و عزيزترين سرزمين‌ها كاشت و آبيارى كرد

مِنَ اَلشَّجَرَةِ اَلَّتِي صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِيَاءَهُ
او را از همان درختى كه ديگر پيامبران و امينان خود را از آن آفريد به وجود آورد

وَ اِنْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ

عِتْرَتُهُ خَيْرُ اَلْعِتَرِ
كه عترت او بهترين عترت‌ها

وَ أُسْرَتُهُ خَيْرُ اَلْأُسَرِ
و خاندانش بهترين خاندانها

وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ اَلشَّجَرِ
و درخت وجودش از بهترين درختان است

نَبَتَتْ فِي حَرَمٍ
در حرم أمن خدا روييد

وَ بَسَقَتْ فِي كَرَمٍ
و در آغوش خانوادۀ كريمى بزرگ شد

لَهَا فُرُوعٌ طِوَالٌ
شاخه‌هاى بلند آن سر به آسمان كشيده

وَ ثَمَرٌ لاَ يُنَالُ
كه دست كسى به ميوۀ آن نمى‌رسيد

فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اِتَّقَى
پس، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پيشواى پرهيزكاران

وَ بَصِيرَةُ مَنِ اِهْتَدَى
و وسيلۀ بينايى هدايت خواهان است

سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوْؤُهُ
چراغى با نور درخشان

وَ شِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ
و ستاره‌اى فروزان

وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ
و شعله‌اى با برق‌هاى خيره كننده و تابان است

سِيرَتُهُ اَلْقَصْدُ
راه و رسم او با اعتدال

وَ سُنَّتُهُ اَلرُّشْدُ
و روش زندگى او صحيح و پايدار

وَ كَلاَمُهُ اَلْفَصْلُ
و سخنانش روشنگر حقّ‌

وَ حُكْمُهُ اَلْعَدْلُ
و باطل، و حكم او عادلانه است

أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ اَلرُّسُلِ
خدا او را زمانى مبعوث فرمود كه با زمان پيامبران گذشته فاصله طولانى داشت

وَ هَفْوَةٍ عَنِ اَلْعَمَلِ
و مردم از نيكوكارى فاصله گرفته

وَ غَبَاوَةٍ مِنَ اَلْأُمَمِ
و امّت‌ها به جهل و نادانى گرفتار شده بودند

عظة الناس
نصيحت به مردم

اِعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ عَلَى أَعْلاَمٍ بَيِّنَةٍ
خدا شما را بيامرزد، اعمال نيكو بر أساس نشانه‌هاى روشن انجام دهيد

فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُوا إِلىٰ دٰارِ اَلسَّلاٰمِ
زيرا كه راه، روشن است، و شما را به خانۀ أمن و أمان دعوت مى‌كند

وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَبٍ عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ
هم اكنون در دنيايى زندگى مى‌كنيد كه مى‌توانيد رضايت خدا را به دست آوريد. با مهلت و آسايش خاطرى كه داريد

وَ اَلصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ
اكنون نامه عمل سرگشاده

وَ اَلْأَقْلاَمُ جَارِيَةٌ
و قلم فرشتگان نويسنده در حركت است

وَ اَلْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ
بدن‌ها سالم

وَ اَلْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ
و زبان‌ها گوياست

وَ اَلتَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ
توبه مورد قبول

وَ اَلْأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ
و اعمال نيكو را مى‌پذيرند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir